LÜBNAN

Türkiye'ye yakın bir Arap ülkesi. Hristiyan ve Müslüman nüfus yaklaşık olarak aynı sayıda. Eğlence ve gece hayatı konusunda İstanbul'dan daha gelişmiş olduğu söylenebilir.

Ülke kuzey-güney doğrultusunda başkent Beyrut'u ortalayarak kurulmuş. Alanı oldukça küçük ve genelde yerleşim deniz kıyısında. Net bir örnek verebilirim; Beyrut'tan en kuzeydeki şehre yaklaşık 3-4 saatte gitmiştim.

Eğer trafiğe çıkacaksanız; oradaki sürücülerin genelde ayna kullanmadığını, geceleri uzun farların gözünüzü almasını önemsemediklerini ve Beyrut girişinde trafiğin aynen İstanbul gibi kilitlenebildiğini dikkate alın.




Yemekleri çok güzel. Çok hoş salata ve mezeleri var. Deniz ürünlerinde de gayet başarılılar. Yemek kültürü olarak Antakya ile Ege'nin birleşimine benzetilebilir.

Beyrut'un merkezi Nişantaşı'nı andırıyor. Bu şatafatlı sokakların neredeyse her köşesinde güvenlikler nöbet tutuyor.

Ülkede polis yok denebilir. Tüm güvenlik işlerine askerler bakıyor. Kimi zaman basit bir trafik yönlendirme işi için makineli tüfeklerle askerler geliyorlar. Bu arada ülke içinde belli yollarda güvenlik noktaları var. Geçerken askerler tipinize göre tehlikeli biri olup olmadığınıza karar veriyor.

İnsanlar aşırı derecede kahve tüketiyorlar. Bizde Osmanlı zamanında çay yaygınlaşmadan önceki dönemi andırıyor. Herkes günde birkaç fincan gibi bir ortalamayla Türk Kahvesi içiyor. Yalnız kullandıkları kahve bizim kahvemiz ile aynı değil. Farklı bir çekirdekten yapıyorlar.