Başka Türlü Notlar -1

Gezdiğim yerlerde dikkat ettiğim bir şey var. Özelleştirme, taşere etme modası her yeri sarmış. Hatta çocukluğumun geçtiği yerlere bile bir haller olmuş.

Öncelikle şunu söyleyeyim ki, körü körüne özelleştirme karşıtı bir insan değilim. Sadece bazı kurumların, değerlerin özelleştirilmemesi gerektiğini düşünüyorum. Türk Telekom gibi büyük özelleştirme kalemlerinden hiç bahsetmeyeceğim bile, zaten çok konuşuldu.

Örnek olarak plajlardan başlayalım. Yazın başında Kilyos’ta halk plajında küçücük kumsalda sıkış tepiş oturmak için neden 10TL verilmesi gerektiğini sormuştum kendi kendime. Başka deniz kenarı mekanları da görünce durumun vahametini anladım. Denizler halkın kaynağıdır, kimsenin özeli değildir. Deniz kenarında işletme açan yatırımcılara tabii ki izin verilmeli ama bazı dengeler de korunmalı. Özel plajların olduğu bir kıyıdaki tek halk plajının işletmesi taşere edilmemeli. O plajın korunması için bir kaynak gerekiyorsa bu plaj girişinde kesilecek cüzi bir ücret ile zaten karşılanabilir. Kısacası kamunun hakkı olan bir mekân belediyenin sermaye kaynağı olmamalı.

Benzer durum tarihi eserler, mesire yerleri ve ziyaret edilen benzeri yerler için de geçerli. Bir örnek vereyim: Ayvalık Şeytan Sofrasında araçların park edildiği boş alan birine kiralanmış. Araçların park edilebileceği başka bir yer olmadığı için her ziyaretçiden 5TL alınıyor. Yani böyle yerleri gezebilmek görebilmek için bu zeki insanların zenginleşmesine katkıda bulunmanız gerekiyor.

Bu durumun alışkanlığıyla denize girmek, tatil yapmak, kafa dinlemek, gezmek artık büyük bir lüks haline gelmiş. Bahsettiğim hataların kişisel insaf veya doğal rekabet ile çözüleceğini ummak ta, hayalci bir yaklaşım olur. Bu durumu başlatan devlet kurumları gerekli düzenlemeyi de yapmak durumunda eğer umursarlarsa.

Bu arada küçük bir not daha: Plajlarda uygulanan giriş ücretleri, içerideki kadınları taciz etme ya da içeride hırsızlık yapma ihtimali olan kişileri uzak tutmaya da yarıyormuş. Demek ki cebinde parası olan iyi niyetli. İlginç...